Όσα ντρέπονται να πουν ανοιχτά οι φίλοι του Ολυμπιακού

Ευχαριστούμε πολύ κύριε Νικολακόπουλε!

Όσα ντρέπονται να πουν ανοιχτά οι φίλοι του Ολυμπιακού, τα έγραψε σήμερα ο Κώστας Νικολακόπουλος! στο άρθρο του για την καθυστερημένη παραδοχή ότι ο ΟΣΦΠ είχε τη βοήθεια της Παράγκας...

Σε ένα πρωτοφανές άνοιγμα καρδιάς, ο αρχιερέας της ερυθρόλευκης προπαγάνδας με την...τρυφερή φωνούλα, έγραψε σε μια από τις αθλητικές ιστοσελίδες που φιλοξενούν το... προπαγανδιστικό υλικό, ένα κείμενο το οποίο σίγουρα αποτελεί την καλύτερη «ασίστ» σε όσα λέμε εδώ και χρόνια. Δηλαδή πως για να παίρνεις τίτλους στην Ελλάδα πρέπει να έχεις το απαραίτητο εξωαγωνιστικό «σπρώξιμο», να έχεις την Παράγκα του Θωμά... Και το εκπληκτικό είναι ότι διανθίζει την παραδοχή του με τα ευρωπαϊκά αποτελέσματα!

Ο γνωστός «δημοσιογράφος», που δεν πηγαίνει σε ποδοσφαιρικό γήπεδο τα τελευταία 20 χρόνια, διατείνεται πως η αξία και η ποιότητα μίας ποδοσφαιρικής ομάδας αποτυπώνεται στις ευρωπαϊκές της εμφανίσεις, προσπαθώντας να υποστηρίξει το γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός δεν δικαιούται να ομιλεί για το ποια υπήρξε τα τελευταία χρόνια η καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα, εφόσον στην Ευρώπη οι εμφανίσεις του υπήρξαν απογοητευτικές.

Συγκεκριμένα, γράφει το εξής:

Όμως, στην Ευρώπη, στα κύπελλα Ευρώπης, που δεν υπάρχει μαφία με διαιτησία κλπ, κλπ, γιατί άραγε ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να διακριθεί τα τελευταία χρόνια και καταποντίζεται; Εάν, δηλαδή, έχει καλή ομάδα αυτά τα χρόνια ο Παναθηναϊκός και την φρενάρουν οι Έλληνες διαιτητές του συστήματος, γιατί δεν καταφέρνει δύο καλά πράγματα στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις;

Και εδώ αναρωτιόμαστε κι εμείς το εξής:

Γιατί άραγε, από την περίοδο 1959-60 που συμμετέχουν οι ελληνικές ομάδες στα Κύπελλα Ευρώπης, ο σύλλογος με τις περισσότερες κατακτήσεις πρωταθλημάτων και κυπέλλων, ο Ολυμπιακός, δεν φανερώνει την ανωτερότητα του και στους πίνακες των ευρωπαϊκών κυπέλλων;

Ο κύριος Νικολακόπουλος, προσπαθώντας να πει τη μισή αλήθεια, αναφέρεται μόνο στην τελευταία τριετία, δηλαδή τις περιόδους 2010-11, 2011-12 και την εφετινή! Διαγράφει δηλαδή 50 και πλέον χρόνια ευρωπαϊκής ιστορίας των ελληνικών συλλόγων μόνο και μόνο για να βρει ένα πάτημα για την προπαγάνδα του.

Η Ιστορία βέβαια, δεν ξεκινάει από εκεί που μας συμφέρει. Ας δούμε λοιπόν, αναλυτικά τους αριθμούς Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού σε ολόκληρη την ευρωπαϊκή τους ιστορία και όχι κατά διαστήματα. Ας δούμε την συνολική εικόνα, όπου όλως περιέργως ο δεύτερος σε τίτλους Παναθηναϊκός υπερέχει συντριπτικά του υπερ... πρωταθλητή εντός συνόρων Ολυμπιακού σε όλους τους τομείς!

Περισσότεροι αγώνες: Παναθηναϊκός 258, Ολυμπιακός 220
Περισσότεροι βαθμοί: Παναθηναϊκός 248, Ολυμπιακός 211 (βαθμολογικό σύστημα 2-1-0)
Περισσότερες νίκες: Παναθηναϊκός 93, Ολυμπιακός 86
Περισσότερες ισοπαλίες: Παναθηναϊκός 62, Ολυμπιακός 39
Περισσότερες προκρίσεις: Παναθηναϊκός 48, Ολυμπιακός 29 (η ΑΕΚ έχει 40 και ξεπερνάει τους «ερυθρόλευκους)
Περισσότερα τέρματα: Παναθηναϊκός 314, Ολυμπιακός 286
Καλύτερη διαφορά τερμάτων: Παναθηναϊκός μείον 30, Ολυμπιακός μείον 35
Συμμετοχές σε προημιτελικό: Παναθηναϊκός 4, Ολυμπιακός 2
Συμμετοχές σε ημιτελικό: Παναθηναϊκός 2, Ολυμπιακός 0
Συμμετοχές σε τελικό: Παναθηναϊκός 1, Ολυμπιακός 0

Ουπς! Τι λέτε τώρα ερυθρόλευκα παπαγαλάκια; Πώς εξηγείτε το φαινόμενο η Ελλάδα να είναι η μοναδική χώρα στον κόσμο στην οποία παρατηρείται το γεγονός, η ομάδα που υπερτερεί στους εγχώριους τίτλους να υστερεί σε όλα τα στατιστικά των διεθνών διοργανώσεων; Κι εδώ μιλάμε για μια ιστορία 50 ετών και βάλε ευρωπαϊκών κυπέλλων...

Μήπως τελικά η «κυριαρχία» δεν είναι και τόσο ερυθρόλευκη, αλλά έχει το χρώμα της... μπανάνας, του αγαπημένου εδέσματος των μαϊμούδων; Εκτός και αν υπήρχε «παράγκα» στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο που κυνηγούσε ανέκαθεν την ομάδα του Πειραιά και ευνοούσε τον Παναθηναϊκό...

Κλείνοντας, δεν μπορούμε να παραλείψουμε τον επίλογο του εν λόγω κειμένου, στο οποίο ο Νικολακόπουλος μαρτυράει (χωρίς ξύλο) για τα καλά, και παραδέχεται: 

Ο Ολυμπιακός κι αυτός επί σειρά ετών είχε πέσει στην ίδια λούμπα, αλλά κάποια στιγμή τα έβαλε κάτω κι αποφάσισε να δημιουργήσει καλή ομάδα, καλύτερη απ΄ ότι είχε.

Και δεν το έκανε κύρια με τον…Θωμά (όχι ότι δεν έπαιξε τεράστιο ρόλο στο εξωαγωνιστικό κομμάτι) αλλά πρωτίστως παίρνοντας τον κορυφαίο προπονητή (Μπάγεβιτς) και τους κορυφαίους παίκτες του ελληνικού πρωταθλήματος (Τζόλε, Γιαννακόπουλο, Γεωργάτο, Νινιάδη, Νταμπίζα, Αλεξανδρή κ.α.). Και ακολούθως επενδύοντας συνεχώς σε ξένα αστέρια…

Ουπς! Πώς το είπατε αυτό; «Δεν το έκανε κύρια με το Θωμά». Μάλιστα! Δηλαδή, όπως το αντιλαμβάνομαστε εμείς, το έκανε ΚΑΙ με το Θωμά!

Ευχαριστούμε πολύ! Εστω και κάποια χρόνια μετά την λειτουργία της παράγκας του Θωμά, έρχεται η ώρα να παραδεχτούν τις αμαρτίες τους, τα μαϊμουδένια πέναλτι, τα στημένα σημαιάκια και εν τέλει τα στημένα πρωταθλήματα...

ΠΗΓΗ