Γλυτώσαμε από τον Βύντρα!

Τουλάχιστον... γλυτώσαμε από τον Βύντρα!

Γεγονός είναι ότι ο Λουκάς Βύντρα είναι ένας άμπαλος ποδοσφαιριστής που έπρεπε να φύγει από το ποιοτικό ελληνικό ποδόσφαιρο. Το ότι έχει 42 συμμετοχές στην Εθνική ομάδα είναι προφανώς τυχαίο. Τις διεθνείς συμμετοχές τις αναζητούμε στους παίκτες που αγοράζουμε, όχι σε αυτούς που διώχνουμε...

Η κοινή γνώμη της χώρας έχει καταλήξει ότι ο Βύντρα δεν θα έπρεπε να παίζει ποδόσφαιρο, ασχέτως αν τον γούσταραν όλοι οι προπονητές με τους οποίους συνεργάστηκε όλα αυτά τα χρόνια, ανάμεσά τους και οι δύο ομοσπονδιακοί Ρεχάγκελ και Σάντος. Προφανώς πρέπει και αυτοί οι δύο να ήταν του Βαρδινογιάννη...


Στον Παναθηναϊκό θυμούνται μόνο τις γκέλες του, ασχέτως αν ήταν εννιά χρόνια βασικός κι αν σε πολλές περιπτώσεις αγωνιζόταν με την κερκίδα εναντίον του.

Για αυτόν τον... κακό ποδοσφαιριστή και για μία ολόκληρη μέρα τσακώνονταν οι οπαδοί του Παναθηναϊκού μεταξύ τους, οι οπαδοί του Ολυμπιακού μεταξύ τους και στο τέλος οι οπαδοί του Ολυμπιακού με αυτούς του Παναθηναϊκού στο σύνολό τους.

Τελικά αυτό που έγινε είναι ότι οι οπαδοί του Παναθηναϊκού επικράτησαν στο αίτημα ότι ο Βύντρα δεν θα πρέπει να αγωνίζεται στην ομάδα τους και οι οπαδοί του Ολυμπιακού στη δική τους παραδοχή ότι ο Βύντρα δεν κάνει για τη δική τους.

Και μ' όλα αυτά «τιμώρησαν» τον Λουκά Βύντρα και τον εξόρισαν στην παρηκμασμένη Πριμέρα Ντιβιζιόν και σε κάποια άγνωστη Λεβάντε για να συνεχίσει την καριέρα του. Και ικανοποιήθηκαν άπαντες. Οι μεν Παναθηναϊκοί που ετοιμάζονταν να κατηγορήσουν ακόμα και ως προδότη, αν πήγαινε στον Ολυμπιακό, έναν ποδοσφαιριστή που δεν ήθελαν να τον βλέπουν όταν ήταν στην ομάδα τους. Και οι μεν Ολυμπιακοί που δεν θα δέχονταν στη δική τους έναν ποδοσφαιριστή που έχει ταυτιστεί με τα... πέτρινα χρόνια του αντιπάλου τους.

Πανηγυρίζει και ο Αλαφούζος που πληρώνει αδρά έναν ποδοσφαιριστή για να μην παίζει στον Παναθηναϊκό και ο Μαρινάκης που... αποκατέστησε την τάξη μπλοκάροντας μία μεταγραφή που θα κάλυπτε την αποχώρηση του Βασίλη Τοροσίδη με τον αντικαταστάτη του στην Εθνική ομάδα και έτσι ο Ολυμπιακός έμεινε με τον κατά συνθήκη δεξιό μπακ Ντρίσα Ντιακιτέ...

Απαντες ικανοποιημένοι για έναν ακόμα εν Ελλάδι θρίαμβο του ποδοσφαιρικού μάνατζμεντ. Μπορεί να το πει κάποιος και μία ακόμα επικράτηση του τυφλού και ανόητου επικοινωνιακού λαϊκισμού. Ετσι έχουν μάθει να λειτουργούν οι ομάδες μας, έτσι έχει μάθει να λειτουργεί και ο Τύπος.

Ο,τι και να συμβαίνει άπαντες είναι νικητές. Ο μόνος που έχασε είναι ο άμπαλος Βύντρα που αναγκάστηκε να πιει το πικρό ποτήρι της ξενιτιάς φεύγοντας από τον παράδεισο του ελληνικού ποδοσφαίρου που τον είχε περιβάλλει με την αγάπη και τη φροντίδα του. Ενώ αν είχε παραμείνει θα είχε την τρελή ικανοποίηση μετά τους οπαδούς του Παναθηναϊκού να τον βρίζουν και οι οπαδοί του Ολυμπιακού. Εχασε αυτή την απόλαυση ο Λουκάς Βύντρα και είναι κάτι που κανονικά δεν το αλλάζεις με καμία Πριμέρα Ντιβιζιόν...

Μπορεί βεβαίως να πανηγυρίζει και το ελληνικό ποδόσφαιρο που γλύτωσε από το στίγμα του Λουκά Βύντρα. Που επί εννιά χρόνια είχε την απαίτηση να παίζει στον Παναθηναϊκό και να μην βγαίνει με τίποτα από την ενδεκάδα. Και που ενδεχομένως να μην ήθελε να πάει στον Ολυμπιακό ως επικοινωνιακό λάφυρο στο στυλ... «κάνουμε πλάκα στον Παναθηναϊκό» λες και ο ίδιος είναι ένας παλιάτσος που απλώς θα εξυπηρετούσε ένα ακόμα επεισόδιο της προσωπικής βεντέτας Μαρινάκη-Αλαφούζου. Το πολύ πολύ να έπαιρνε και κάποια χρήματα κάτω από το τραπέζι για να επιβεβαιωθεί το ότι... «πήραμε έναν παίκτη μόνο και μόνο για να είναι σε εμάς με τα λεφτά του αντίπαλου»! Το απόλυτο ποδοσφαιρικό κριτήριο...

Το ελληνικό ποδόσφαιρο μπορεί να πανηγυρίζει που ένας ακόμα εν ενεργεία διεθνής ποδοσφαιριστής μάς απάλλαξε από την παρουσία του και θα αγωνίζεται στο εξωτερικό για να μην μας χαλάει τη μόστρα. Αφού όταν άκουσα ότι οι Ισπανοί τον ανέφεραν ως... Τσέχο (επειδή το σάιτ της Λεβάντε αντί για εθνικότητα ανέβασε τον τόπο γέννησής του) πίστεψα προς στιγμής ότι πρόλαβε να αλλάξει και υπηκοότητα.

Οπως πανηγύριζε και το 2004... Με τον απατεώνα ποδοσφαιριστή Ζαγοράκη, τον Δέλλα που εκδιώχτηκε από την ΑΕΚ την τελευταία μέρα των μεταγραφών, τον χασογκόλη Βρύζα, τον περιπατητή Τσιάρτα, τον Χαριστέα που επίσης σιχαινόμασταν να βλέπουμε, τον Καραγκούνη που είχε φύγει αποτυχημένος για την Ιντερ και τόσους άλλους.

Την ίδια ώρα το ελληνικό ποδόσφαιρο μπορεί να πανηγυρίζει για την άφιξη νέων καραβιών αχαρτογράφητων ξένων ποδοσφαιριστών που θα πληθύνουν, ως είθισται, την τελευταία μέρα των μεταγραφών για να γίνει το απαραίτητο επικοινωνιακό μπούγιο... Και που μέχρι να μάθουμε ακόμα και σε τι θέση παίζουν θα έχει τελειώσει το πρωτάθλημα...

Και ξέρετε ποια είναι η μεγάλη πλάκα; Που όλες οι ομάδες μας έχουν εδώ και καιρό διαλαλήσει την εμπιστοσύνη τους στον Ελληνα ποδοσφαιριστή, τη στροφή στην εγχώρια αγορά και την αξιοποίηση των ταλέντων της χώρας.

Κατά τα λοιπά εμάς μας έχουν αφήσει για την αποθέωση και για τα πανηγυρικά πρωτοσέλιδα, εσάς για το χειροκρότημα και εμείς καθόμαστε και τσακωνόμαστε για το αν είναι καλός παίκτης ο Βύντρα που σε τελική ανάλυση το έχει λύσει το πρόβλημά του.

Δεν λέτε που τουλάχιστον... γλυτώσαμε από τον Βύντρα