Κανένας φίλαθλος δεν μπορούσε να φανταστεί ότι η επιχείρηση σωτηρίας του ΠΑΟ που ανέλαβε να «τρέξει» το καλοκαίρι ο Γιάννης Αλαφούζος, θα μπορούσε να εξελιχθεί σε αποψίλωση του έμψυχου δυναμικού της ομάδας.
Το αν ο Παναθηναϊκός αποδειχθεί η... τραγωδία του Γιάννη Αλαφούζου ή ο σημερινός πρόεδρος γίνει αφορμή για την τραγωδία του συλλόγου που διοικεί θα φανεί αργά ή γρήγορα. Το σίγουρο είναι ότι με τον τρόπο και τον ρυθμό που μεταλλάσσεται η ομάδα σε όλα τα επίπεδα, οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια στο απόλυτο χάος. Το μόνο που... αναπτύσσεται στο διάστημα του «Βατερλό», όπως πιθανόν θα καταγραφεί στην Ιστορία η εποχή της σημερινής διοίκησης, είναι το τέλος του βυθού, ή, αν προτιμάτε, ο πάτος του βαρελιού. Σε λιγότερο από οκτώ μήνες, η επιχείρηση «σωτηρία» του ΠΑΟ έχει μετατραπεί σε ναυάγιο άνευ προηγουμένου στα 104 χρόνια ζωής ενός εκ των δημοφιλέστερων ελληνικών ομάδων ανά την υφήλιο.
Σωρεία λαθών τα οποία επαναλαμβάνονται σε μεγαλύτερο βαθμό και πολλαπλασιάζονται με την πάροδο του χρόνου, απόρροια και της έλλειψης εμπειρίας των διοικούντων, σκοτεινιάζουν... το παρόν και υποθηκεύουν το «αύριο» της ομάδας.
Το πλέον ανατριχιαστικό φαινόμενο για τα απίστευτα κι όμως αληθινά που βιώνουν οι φίλοι του Παναθηναϊκού είναι η αντίληψη της εξουσίας, ακόμα και στην τωρινή φάση της καταβαράθρωσης: «Το 2013 χτίζουμε ρεαλιστικά και ταπεινά έναν νέο τιμωρό Παναθηναϊκό που τελικά θα κυριαρχήσει». Σχόλιο του Γιάννη Αλαφούζου στο Twitter για τον ερχομό του νέου έτους. Ο κατακλυσμός μαίνεται αλλά μακριά από τη «γυάλα» της ΠΑΕ, στην οποία κινούνται και λαμβάνουν αποφάσεις ο πρόεδρος και οι στενοί του συνεργάτες του.
Επηρεασμένος
Ο Γ. Αλαφούζος, πιστός στον βασικό «κανόνα» της πολιτικής «να παρουσιάζεις σήμερα τι θα γίνει αύριο και να εξηγείς αύριο γιατί δεν έγινε», αλλά και επηρεασμένος από μερίδα σκληροπυρηνικών οπαδών σε όλη τη διάρκεια της οκτάμηνης παρουσίας του στα διοικητικά του Παναθηναϊκού, «κατόρθωσε» έναν πράγματι προβληματικό οργανισμό να τον φέρει στα πρόθυρα ανήκεστης βλάβης. Πιο συγκεκριμένα:
1 Πεισματικά αμετακίνητος στην εμμονή του, την περίοδο Φερέιρα όπου έβλεπε την ομάδα να απαξιώνεται όλο και περισσότερο, αρνιόταν να δει το πρόβλημα που άκουγε στο όνομα του Πορτογάλου τεχνικού και αντί να κερδίσει χρόνο στέλνοντας νωρίτερα στην πατρίδα του τον Πορτογάλο, έδιωξε τον Κώστα Κατσουράνη γιατί έτσι άρεσε και στον 67χρονο κόουτς και στους οργανωμένους.
2 Αποφάσισε να «γυρίσει» το τιμόνι, κάτω από αφόρητες πιέσεις, όταν πια είχαν σκορπίσει οι ελπίδες για κάτι καλύτερο στην Ευρώπη, για τη διεκδίκηση έστω της 2ης θέσηςστη βαθμολογία, αλλά και για σύντομη αγωνιστική ανάταση της ομάδας.
3 «Με τον Ρότσα στον πάγκο θα ζήσουμε πολύ καλύτερες μέρες και θα πάμε μπροστά...», βιάστηκε να προβλέψει μετά τη νίκη επί της Μάριμπορ και το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό (2-2). Μια εβδομάδα αργότερα, με αφορμή τη βαριά ήττα (3-0) στη Βέροια, εκτόξευσε υπόνοιες «βόμβες» με πολλαπλούς παραλήπτες, μιλώντας για «κάθαρση και για δημιουργία ηθικού και έντιμου Παναθηναϊκού».
4 Ζήτησε από τον περιβόητο μάνατζερ Ούγκο Βαρέλα (συνεργάτη του Φερέιρα στις μεταγραφικές περιόδους) να βρει προπονητή, κράτησε τον Χουάν για «τα μάτια του κόσμου», ενώ δεν πλησίασε καν στην Παιανία να σβήσει τις φωτιές που έχει ανάψει στα αποδυτήρια.
Επίσης, υιοθέτησε το ειρωνικό για τους ποδοσφαιριστές σχόλιο των στελεχών του επιτελείου του... «ας πρόσεχαν, να μην έχαναν με 3-0», απαντώντας στις αντιδράσεις για τις υπόνοιες, έδιωξε τον Ρότσα χωρίς καν να τον φωνάξει στο γραφείο του (τον είδε ο άνθρωπος των ειδικών αποστολών, Χρήστος Παναγόπουλος) και προσέλαβε έναν... κοσμογυρισμένο προπονητή (κυρίως σε ομάδες Β΄ και Γ΄ της Ισπανίας και της Πορτογαλίας), τον Φαμπριθιάνο Γκονθάλες Πενέλας, τον οποίο παρουσίασε περίπου σαν τον αδικημένο Μουρίνιο της Ιβηρικής...
5 Τις μέρες της «πριγκιπιάδας» επιστράτευσε τους επικοινωνιακούς μηχανισμούς και «γέμισε» τα πρωτοσέλιδα με... καθημερινές συμφωνίες και μεταγραφές νεαρών παικτών, ταλέντων από όλη την Ελλάδα και «εκστρατείες» σε κάθε γωνιά της Ευρώπης.
Με τη «φούσκα» του Φεϊζάλ, την οποία βοήθησε ο ίδιος για να «σκάσει», χάλασε ή μετέθεσε τη μεταγραφή του Ντίνα (από την Παναχαϊκή), ο «κλεισμένος» Ντε Βινσέντι προτίμησε τον Ολυμπιακό και οι... Κάπελ (Δόξα Δράμας), Μανιάς (Απόλλωνα Σμύρνης) έπαψαν να αναφέρονται.
Ανάλογη σκοπιμότητα εξυπηρέτησε τις «καυτές μέρες» της αλλαγής προπονητή και της κριτικής για τον Φάμπρι, η... διαρροή περί πιθανής επιστροφής του Σισέ...
6 «Δίνουμε προτεραιότητα στους Ελληνες παίκτες. Θέλουμε να στηρίξουμε το ελληνικό στοιχείο...», έλεγε στις καλοκαιρινές τακτικές του εμφανίσεις στο Twitter.
Εκτέθηκε γρήγορα, αφήνοντας τον Καραγκούνη να φύγει, αφού ο ίδιος δεν θα έλεγε ποτέ ότι αποφάσισε να «πάει με τα νερά του Φερέιρα» (ο Πορτογάλος δεν ήθελε καν να βλέπει τον παίκτη στην Παιανία), ενώ 1,5 μήνα μετά «χρέωσε» την γκέλα με τον ΠΑΣ Γιάννινα (1-1, 2η αγωνιστική) στον Κατσουράνη (ο Παναγόπουλος του είπε, εμμέσως πλην σαφώς, ότι επεδίωξε την αποβολή του), και σε μια νύχτα αποφάσισε να τον διώξει.
Το ίδιο έκανε με τους Βύντρα, Χριστοδουλόπουλο μετά τη Βέροια και, όπως λένε όσοι απόμειναν στο ρόστερ «ποιος ξέρει για ποιους θα χτυπήσει η καμπάνα στην επόμενη στραβή...».
7 Ο... Παναθηναϊκός-τιμωρός, που ονειρεύεται ο Γ. Αλαφούζος, πρέπει πρώτα απ' όλα να είναι οικονομικά ισχυρός. Κι αν μετά το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό ισχυριζόταν ότι «σήμερα η ΠΑΕ βγαίνει, τα έσοδα υπερκαλύπτουν τις φετινές ανάγκες της», συνεπώς, όπως ερμηνεύτηκε από πολλούς, δεν θα υπήρχαν αποχωρήσεις, γρήγορα το έργο άλλαξε και τα βαριά συμβόλαια φεύγουν το ένα μετά το άλλο.
Σε λίγες μέρες η ΠΑΕ θα εισπράξει τα τελευταία έσοδα (1,9 εκατ. από την ΟΥΕΦΑ ) μέχρι το τέλος της σεζόν, ωστόσο τα χρέη ξεπερνούν τα 10 εκατ. ευρώ και οι παίκτες δεν είναι διατεθειμένοι να υπογράψουν άλλους διακανονισμούς.
Το ΟΑΚΑ αδειάζει, ακόμα και στη θύρα των οργανωμένων, η ομάδα απειλείται με τη χειρότερη θέση από την ίδρυσή της, τα αρνητικά ρεκόρ καταρρίπτονται το ένα μετά το άλλο και οι μόνοι που νιώθουν... ευτυχείς είναι όσοι αποχωρούν!
Αναγκαστική η αποχώρηση του τραυματία Λέτο
Το αγαπημένο «παιδί» της εξέδρας ήταν βαρύ για το πορτοφόλι του ΠΑΟ
Το καλοκαίρι του 2009 ο ΠΑΟ κατάφερε να πλήξει τον Ολυμπιακό. Να αρπάξει παίχτη του, ασχέτως αν ο Σεμπαστιάν Λέτο δεν ανήκε στους «ερυθρόλευκους», στους οποίους είχε αγωνιστεί υπό μορφή δανεισμού από τη Λίβερπουλ την προηγούμενη χρονιά. Ομως οι πρωταθλητές έτσι συμπεριφέρθηκαν απέναντι στον Αργεντινό άσο: σαν να ήταν δικός τους ο παίκτης. Σαν να έπαιζαν μόνοι τους.
Κι όταν διάβασαν δηλώσεις του Λέτο στις αρχές Ιουνίου, σύμφωνα με τις οποίες «πριν από δύο βδομάδες με ενημέρωσαν οι εκπρόσωποί μου ότι επικοινώνησε μαζί τους ο ΠΑΟ», τις ερμήνευσαν ως επικοινωνιακό κόλπο. Αλλωστε είχαν διαβάσει και κάτι άλλο από τον Αργεντινό. Τη διαβεβαίωσή του ότι «απάντησα στους εκπροσώπους μου ότι δεν θέλω να πάω στον ΠΑΟ. Δεν γίνεται αυτό. Αγαπάω τον Ολυμπιακό και αν συνεχίσω την καριέρα μου στην Ελλάδα θα γίνει μόνο για χάρη του».
Κι όμως το «δεν γίνεται αυτό» έγινε. Και ο Λέτο έπαιξε για χάρη των «πρασίνων». Και μάλιστα πέτυχε να αναδειχθεί πρωταθλητής για δύο συνεχείς χρονιές με δύο διαφορετικές ομάδες. Το 2009 με τον Ολυμπιακό, το 2010 με τον ΠΑΟ.Ο Λέτο λατρεύτηκε διπλά από τους οπαδούς του ΠΑΟ. Και γιατί «πούλησε» τον Ολυμπιακό για χάρη της ομάδας τους, αλλά για τον λόγο ότι την περασμένη αγωνιστική περίοδο, μέχρι που λύγισε από τραυματισμό, ήταν με διαφορά ο κορυφαίος παίχτης του ΠΑΟ.
Η ρήξη
Από τότε, όμως, άρχισαν να «τραυματίζονται» και οι σχέσεις του με την ομάδα, καθώς ο Αργεντινός θεωρούσε ότι το ιατρικό επιτελείο της ΠΑΕ δεν χειρίστηκε σωστά το θέμα του. Και έδινε τη συγκατάθεσή του στον Φερέιρα να τον χρησιμοποιεί, με αποτέλεσμα, όπως θεωρεί, να επιδεινωθεί η κατάστασή του, να μπει στο χειρουργείο καθυστερημένα και να χάσει 1,5 χρόνο καριέρας. Παρ' όλα αυτά δεν χάνει την αυτοπεποίθησή του και θεωρεί ότι θα καταφέρει να αγωνιστεί σε ομάδα κορυφαίου πρωταθλήματος. Την αισιοδοξία του την αντλεί και από την όρεξη που έχει να επιστρέψει δυνατός στο προσκήνιο αλλά και από τις «άκρες» που διαθέτει ο ατζέντης του, Φ. Κοσεντίνο.
Κι αν την παραμονή της Πρωτοχρονιάς ο τελευταίος διαβεβαίωνε ότι «ο Λέτο θέλει να μείνει στον ΠΑΟ», προφανώς έκανε ότι δεν ήξερε πως δεν ήθελε ο Παναθηναϊκός να μείνει ο πελάτης του στην Παιανία. Και τούτο γιατί και τις υπηρεσίες του δεν προσέφερε, αλλά κυρίως διότι κόστιζε 1,3 εκατ. ευρώ τον χρόνο.
ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΑΛΛΑΓΗΣ ΚΛΙΜΑΤΟΣ
Παίζουν τα ρέστα τους για ρελάνς με την επιστροφή του Σισέ
Hκίνηση με τον Τζιμπρίλ Σισέ είναι από εκείνες που θεραπεύουν πάσα νόσο. Και θεωρείται «κόλπο γκρόσο». Και ο «τραυματισμένος» Παναθηναϊκός, όχι μόνον από τις αποχωρήσεις παιχτών, αλλά πρωτίστως από το νοσηρό κλίμα που υπάρχει τον τελευταίο καιρό στους κόλπους της ομάδας χρειαζόταν μια τέτοια πρωτοβουλία η οποία θα γιάτρευε κάποιες πληγές, ασχέτως αν θα άνοιγε κι άλλες.
Διότι ναι, μεν, το μεγαλύτερο μέρος του συμβολαίου του Γάλλου άσου, ο οποίος έχει λατρευτεί όσο κανείς άλλος στον ΠΑΟ τα τελευταία χρόνια, θα το αναλάμβαναν εξωδιοικητικοί παράγοντες, που παραμένουν στο μετοχικό σχήμα, ωστόσο τους διοικούντες την ΠΑΕ τους απασχόλησε και το ενδεχόμενο μία τέτοια κίνηση μήπως διαταράξει τις οικονομικές ισορροπίες στην ομάδα.
Και τούτο γιατί υπήρξαν κάποιες φωνές που έλεγαν «δεν γίνεται να διώχνουμε όλους τους παίχτες που έχουν υψηλό συμβόλαιο και μετά να δίνουμε, με όποιον τρόπο και να γίνει αυτό, περίπου 700.000 ευρώ για πέντε μήνες στον Σισέ». Και οι φωνές εναντίωσης στο «θέλω» των οπαδών του Παναθηναϊκού, διοικητικών, αλλά εξωδιοικητικών παραγόντων σαφώς και συνεκτιμούσαν τα οφέλη από μία τέτοια μεταγραφή.
Τα υπέρ
Αναγνώριζαν ότι ο Σισέ θα ενώσει και πάλι τους διχασμένους φίλους της ομάδας, θα της δώσει κίνητρο που τώρα πλέον έχει χαθεί, θα φέρει τον κόσμο στο γήπεδο, άρα θα υπάρξουν και περισσότερα έσοδα από την κίνηση των εισιτηρίων, γενικώς ο ΠΑΟ θα άλλαζε επίπεδο με μία τέτοια μεταγραφή.
Οι... ξετρελαμένοι με μία τέτοια κίνηση προφανώς έβλεπαν μέχρι το καλοκαίρι. Διότι είναι σαφές ότι ακόμα κι αν η διοίκηση δώσει τώρα 300.000 ευρώ (τα υπόλοιπα 400.000 ευρώ φέρονται διατεθειμένοι να τα βάλουν εξωδιοικητικοί παράγοντες) για πεντάμηνη συνεργασία, από εκεί και πέρα, μετά τη λήξη του τρέχοντος πρωταθλήματος, δηλαδή, δεν είναι σε θέση να κρατήσει περαιτέρω τον Τζιμπρίλ Σισέ, ο οποίος δεν πρόκειται να ρίξει το κασέ του κάτω από το 1 εκατ. ευρώ ετησίως. Κι αν η ομάδα διεκδικούσε την κατάκτηση του πρωταθλήματος, μία τέτοια κίνηση θα ήταν αποδεκτή απ' όλους.
Τώρα, όμως, που η ΠΑΕ προσπαθεί να βάλει τάξη στο ταμείο της και να συμμαζέψει τα οικονομικά της, η ενδεχόμενη απόκτηση του Τζιμπρίλ Σισέ μοιάζει περισσότερο μ΄ ένα επικοινωνιακό τρικ, που θα «μιλήσει» στον ψυχισμό των οπαδών, παρά με μια ουσιαστική κίνηση. Διότι ο κίνδυνος να μη βγει η ομάδα στην Ευρώπη (ακόμα κι αν αποκτήσει, μέσω βαθμολογίας, αυτό το δικαίωμα, μπορεί να της το στερήσει η ΟΥΕΦΑ) είναι ορατός...
ΕΘΝΟΣΠΟΡ 13/1/2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου