Πρόεδρε, βάλε μπρος ν' αλλάξεις και το σήμα!

Πρόεδρε, βάλε μπρος ν' αλλάξεις και το σήμα! 
«Πόσο πιο κάτω;» αναρωτιέται η πλειοψηφία των φίλων του Παναθηναϊκού από χθες (7/1) το βράδυ και η αλήθεια είναι πως απάντηση δεν μπορεί να δώσει κανείς...

Ο Ρότσα έγινε κι αυτός εξιλαστήριο θύμα, όπως τόσοι άλλοι, επέστρεψε στην Κ-20 για να βρει την υγεία του και ο Παναθηναϊκός του Αλαφούζου συνεχίζει να «βγάζει» αρρώστια, οδεύοντας με μαθηματική ακρίβεια στην καταστροφή.

Μια καταστροφή που δεν έρχεται για το -22 από την κορυφή, έρχεται για τον τρόπο που σκέφτεται και αντιλαμβάνεται η διοίκηση τον σύλλογο και τον κόσμο, καταργώντας μέρα με την ημέρα την έννοια «Παναθηναϊκός», όπως τουλάχιστον την αντιλαμβάνονταν οι φίλαθλοί του.

Μια δραματική αλλαγή που δεν αφορά μόνο στο αγωνιστικό επίπεδο, αλλά κυρίως στη νοοτροπία των ανθρώπων που ανέλαβαν τις τύχες του συλλόγου και οι οποίοι ουδεμία σχέση έχουν μ' αυτό που εκφράζει εδώ και χρόνια ο Παναθηναϊκός. Σε καθημερινή βάση ο σύλλογος βυθίζεται, απαξιώνεται και με λογική «υπάλληλος είσαι, όποτε θέλω σε προσλαμβάνω, όποτε θέλω σε διώχνω», ο δρόμος για την καταστροφή είναι πλέον ορθάνοικτός, αφού ούτε λεφτά, ούτε όραμα υπάρχει...

Αν λοιπόν δεν σας φτάνει κύριε Αλαφούζε που σε μία νύκτα «καθαρίσατε» τη μισή ομάδα, αφήνοντας τις γνωστές σκιές που διαρρέουν όσοι δεν σέβονται την ιστορία αυτού που υπηρετούν, αν δεν σας φτάνει που ξεφτυλίσατε έναν άνθρωπο (Ρότσα) που έχει συνδέσει το όνομά του με μερικές από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του συλλόγου, αν δεν σας φτάνει που σε μερικές εβδομάδες θα πηγαίνετε στο γήπεδο μόνο εσείς και οι παρατρεχάμενοί σας, μπορείτε με δύο - τρεις κινήσεις να ολοκληρώσετε το έργο σας και να αφήσετε εποχή.

Μπορείτε για παράδειγμα να αλλάξετε το σήμα, να το κάνετε κόκκινο ώστε Παναθηναϊκός και Πλατανιάς να έχουν τα ίδια χρώματα. Ετσι όπως το πάτε άλλωστε θα έχουν την ιδια ποιότητα, γιατί να μην έχουν και το ίδιο έμβλημα; Αν πάλι θέλετε μπορείτε να μετονομάσετε τον σύλλογο σε «Νέο Παναθηναϊκό», όπως έκανε παλιότερα ο Πανιώνιος, και να σβήσετε μια και καλή την «μαύρη» ιστορία του συλλόγου και να βάλετε τις βάσεις για τη δική σας χρυσή εποχή.

Αν πάλι θέλετε μπορείτε να καταργήσετε μια και καλή το ρόλο του προπονητή και να κάνετε πράξη την περίφημη ατάκα του Στιβ Γιατζόγλου στον Μανώλη Παπακαλιάτη, όταν ο τελευταίος του πρότεινε να αναλάβει την τεχνική ηγεσία του Ηρακλείου, έχοντας ωστόσο κάνει τα δικά του πλάνα για το πώς θα παίζει η ομάδα. «Απ' ό,τι κατάλαβα Μανώλη (Γιάννη θα σας λένε εσάς...) προπονητή έχουμε, πρόεδρο ψάχνουμε»...

Κι αν πάλι αυτά δεν αρκούν για να... ξεβρωμίσει επιτέλους ο Παναθηναϊκός από το παρελθόν του και να ανοίξει τον δρόμο των επιτυχιών, τότε δεν έχετε παρά να αναθέσετε τη διοίκηση στους οργανωμένους οπαδούς και να βρει ο σύλλογος μια και καλή την υγεία του...

Το δυστύχημα για τον Παναθηναϊκό δεν είναι η έλλειψη χρημάτων, ούτε η ασχετοσύνη αυτών που αποφασίζουν, ούτε η έλλειψη πλάνου. Είναι η έλλειψη σεβασμού στον κόσμο, τα πρόσωπα και πάνω απ' όλα στην ιστορία του συλλόγου. Είναι ντροπή για μια διοίκηση να συμπεριφέρεται εκδικητικά, απειλητικά και χωρίς ν' αναγνωρίζει το παραμικρό σε πρόσωπα που έχουν προσφέρει κι έχουν δώσει χαρές στον κόσμο.

Είναι διαφορετικό πράγμα να πιστεύεις ή να μην πιστεύεις σ' έναν προπονητή και διαφορετικό να τον υποτιμάς σαν προσωπικότητα, όπως έγινε με τον Ρότσα. Είναι ντροπή να δηλώνεις Παναθηναϊκός και ταυτόχρονα να υπηρετείς την απαξίωση των μοναδικών προσώπων που απέμειναν να συνδέουν τον κόσμο με το σήμερα της ομάδας...

Το πρόβλημα κύριε Αλαφούζε δεν είναι η αδυναμία σας να διαθέσετε χρήματα για τον σύλλογο. Η αλήθεια είναι πως αυτό είναι και το μοναδικό πράγμα στο οποίο αποδεικνύεστε συνεπής συγκριτικά με τις... προεκλογικές σας εξαγγελίες. Το πρόβλημα είναι ότι αποφασίζετε για έναν σύλλογο που δυστυχώς δεν έχετε αντιληφθεί το μέγεθός του, αποφασίζετε με τη ψήφο μιας χιλιάδας ανθρώπων και παίζετε με τα νεύρα εκατομμύρια άλλων που σας βλέπουν να αντιμετωπίζετε τον Παναθηναϊκό σαν δικό σας μαγαζάκι με τα λεφτά άλλων...

Ουδείς εξ αυτών (των πολλών...) που δεν συμμετείχαν στην «Παναθηναϊκή Συμμαχία» απαίτησε να ξοδέψετε ένα καράβι λέφτά σε μια τέτοια περίοδο, ουδείς απαίτησε εδώ και τώρα να κατακτήσει ο Παναθηναϊκός το πρωτάθλημα, αλλά απαίτησε να έχει έναν πρόεδρο με κύρος, αρχές και φιλοσοφία ανάλογη της ομάδας του.

Οχι κύριε Αλαφούζε, δεν φανταζόταν ο κόσμος του Παναθηναϊκού πως θα είχε έναν πρόεδρο που η ικανότητά του στην επικοινωνιακή πολιτική θα εξαντλούνταν στο twitter, ούτε φανταζόταν πως θα ζούσε την στιγμή πως θα άκουγε 24 ώρες το 24ωρο ραδιόφωνο και θα έμπαινε ολημερίς στα σάιτ για να μάθει τις εξελίξεις στην ομάδα του, ανάλογα με τις δικές σας... εμπνεύσεις! Δεν έχει μάθε έτσι ο κόσμος του Παναθηναϊκού, κι αν σκοπεύετε να τον μάθετε στα γεράματα, τότε μάλλον σε λάθος ομάδα διαλέξατε να εμπλακείτε...

Υ.Γ.: Κι αν ο Αλαφούζος είναι ο φυσικός αυτουργός της διάλυσης, οι ηθικοί αυτουργοί είναι οι Βαρδινογιάννης, Βγενόπουλος, Γιαννακόπουλος και Πατέρας. Οι μέτοχοι - αμέτοχοι έχουν την πλήρη ευθύνη για την κατάντια του συλλόγου και μην αρχίσουμε το ποιος φταίει περισσότερο και το ποιος λιγότερο, γιατί αυτή η ιστορία έφερε στο προσκήνιο τον Γιάννη Αλαφούζο και μάλιστα με το επιχείρημα «πώς μόνο εγώ υπήρχα» και άρα «σας έσωσα απο την καταστροφή»!
Πηγή